Mindo, vogelparadijs!

Onze laatste dagen in Ecuador zaten we in Mindo, vogelparadijs bij uitstek!
Mindo ligt op 1500 m, op de westrand van de Andes. In het nevelwoud is de biodiversiteit enorm!
We hebben onze batterijen nog opgeladen met kilo's kolibries, een grote vracht natuurgeluiden, een uitgebreid vogelkleurenpalet, ontspannen ontmoetingen en wat Ecuadoraanse chocolade.

Tot gauw in België!

RaRa, wat is dit! Wie juist raadt krijgt een princekoek :-) 

Descansarren in hotel 'El descanso'

De Amazone in beeld

PS foto van vorige blog was een nachtvlinder!!

Prikk(el)en

Wat een indruk heeft de amazone op ons gemaakt! Al onze zintuigen werden tot het uiterste geprikkeld: zoete geuren, een immens insectenconcert, 50(0) tinten groen, lokale lekkernijen (yuccabier, larfjes en larven, ...), een intieme kennismaking met alle mogelijke steekbeesten!

Zo'n ogen trokken we:

Brilberen en bergtapirs

Parque nacional Cayambe Coca. Zoek maar eens op :-). Nationaal park ten oosten van Quito, hoog in de bergen bij de thermale bronnen van Papallacta. Van maandag tot vrijdag hebben we hier met Armando Castellanos en zijn 57-jaar jonge speurneus Melchor de bergen uitgekamd op zoek naar Rebecca en haar twee koters, Mathias - el Grandote - met zijn mooie snoet en andere brilberen. Armando probeert hier met zijn Oso andino organisatie de situatie van deze zwarte knuffelberen te verbeteren via onderzoek en educatie. Door het zenderen van dieren brengt hij hun leefgebieden in kaart en analyseert hij hun activiteiten. De meeste beren zijn grotendeels planteneters (bromelia's zijn hun lievelingskostje), maar sommige vallen vee aan dat in de omgeving graast. Doel van het project is om te leren waar boeren hun vee veilig kunnen laten grazen. De overheid komt hier immers niet tussen om de schade te compenseren. Armando wel, als hij voldoende fondsen vindt...

Een andere soort die met zenders gevolgd wordt is de bergtapir, hier ook wel danta genoemd. Dit grappig uitziende beestje is helaas sterk bedreigd. Het is dan ook niet simpel om er een te vinden. Panchita is een vrouwtje dat ze al 8 jaar volgen. De vorige keer dat ze werd gezien had ze een bijzonder schattig klein tapirjong aan haar zijde. We zijn benieuwd of die nog leeft of ten prooi is gevallen aan een van de beren... Enig idee wat het lievelingskostje is van bergtapirs? Doe eens een gokje ;-). De juiste en leukste inzendingen krijgen een princekoek!

Verder lopen er nog venados (witstaartherten) rond, huppelen er conejos (ken je wel) en hangen er lobos de paramo (culpeovos) bij de parkwachters rond op zoek naar een lekker hapje.

Het was heftig. Op ca. 4000 m hoogte berg op, berg af, zonder paadjes, soms steil, soms onverantwoord steil, niet meer dan wat bamboe of graspollen om je aan vast te klampen (4 handen, 24 sneetjes en jeukende prikaccidentjes :-)). Soms heet en brandende zon, soms dikke erwtensoep en maar net boven het vriespunt. Maar elke dag weer een zalig nieuw avontuur :-).

Maar eigenlijk willen jullie vooral foto's zien, toch? Of willen jullie ook weten wie we hebben ontmoet?

 Bereneten

Ons team met Armando, Melchior en Claudio

Vlinders en vulkanen

... dat is een unieke en ideale mix voor een bioloog en een geograaf!

Na Quilotoa zakten we verder zuidelijk af naar de Chimborazo en daarna naar Baños (aan de voet van de bij momenten actieve Tungurahua).

Het was een reeks bussen waarmee we tot in San-Juan, aan de voet van de Chimborazo geraakten. Een belevenis op zich. Dwars doorheen de centrale vallei van Ecuador loopt de Panamericana. Je kan bij wijze van spreken op elke plek langs die highway een bus tegenhouden om naar de volgende grote stad te geraken. Er stappen ook heel verkopers op die echt vanalles aan de man proberen te brengen: van ijsjes, zelf gebakken chips, empanadas, mandarijnen, ... tot Peruaanse schlagers. Om helemaal tot in San-Juan te geraken (klein beetje 't hol van Pluto, er was maar 1 hotelletje en geen restaurantjes die open waren), moesten we op zoek naar een lokale bus.

We maakten een wandeling in de buurt van de Chimborazo, naar het bosque polylepis (zeer oud, op een onmogelijk hoge plek waar je geen bos meer verwacht, +-4300m). En buiten twee duitse toeristen, kwamen we vooral veel vicuña's tegen. Deze werden recent terug geïntroduceerd in Ecuador en doen het eigenlijk heel goed (ze hebben geen vijanden hier,... geen pumas).

Baños ligt lager dan de plekken die we eerder bezochten, op 1900m. We wilden hier vooral effe "descansarren" (= uitrusten en wat bekomen van de hoogte) voordat we terug het hooggebergte in zouden gaan. Door de lagere ligging heeft het een subtropisch klimaat en zitten er kei veel vlinders. We hebben dan ook rustige wandelingetjes uitgezocht en veel "oh en ah" gezegd!

Nu zitten we in Papallacta, vooral bekend van de thermale baden. Maar wij gaan hier in de paramó op zoek naar brilberen en bergtapirs. Benieuwd of dat zal lukken!!

Meer nieuws later!

Ecuador!

"Bienvenidos, Els y Hans"
Een week geleden stond de taxichauffeur van ons hotelletje in Quito ons met dit bordje en deze woorden op te wachten. En zo begon dus ons nieuwe avontuur in Latijns-Amerika!

Ondertussen hebben de Andes ons hart figuurlijk en ook zeker letterlijk sneller doen slaan! De hoogte maakt dat alles wat trager gaat. Bergop wandelen is een uitdaging, je hebt een veel lichtere slaap en meer dromen (ik droomde al over cavia's, een nog levende welteverstaan, maar je ziet ze hier aan restaurantjes soms aangeprijsd, want hier wordt cavia gegeten).
We wandelden de afgelopen week de "Quilotoa-loop", van bergdorp naar bergdorp met als hoogtepunt (letterlijk, op 3900m) een kratermeer. De zichten, vulkanen, het lappendeken van veldjes,... adembenemend!
Voor het contact met de mensen komt ons Spaans goed van pas. De mensen zijn altijd blij verrast dat we Spaans kunnen en dat maakt dat we toch iets meer te weten komen over het leven hier. Een hard leven waar we alleen maar respect voor kunnen hebben!

Vandaag zijn we tot in San-Juan gereisd, aan de voet van de Chimborazo, de hoogste vulkaan van Ecuador. Benieuwd of we morgen boven geraken! (Nee, dat gaan we niet doen ;-) 6.310 m is ver boven ons kunnen, wij blijven op een veilige hoogte!)

De wifimogelijkheden zijn hier eerder beperkt, toch in de hotelletjes waar wij tot nu toe terecht kwamen. Maar we proberen af en toe iets te posten!

Geniet nog mee van de eerste foto's!

Tweejaarlijks fotosalon

Dag allemaal

We zijn weer september van een even jaar, en sommigen onder jullie weten wat dat betekent: een nieuwe editie van het tweejaarlijkse fotosalon van de Koninklijke Fotoclub Herentals.

Iedereen is welkom in de foyer en de grote zaal van het Schaliken op de Grote Markt in Herentals.

Vrijdagavond om 20u00 openen we de tentoonstelling met een natje, een droogje en een woordje. Komt dat zien!
Zaterdag gaan de deuren open om 13u00 en zijn er projecties in de grote zaal om 14u, 16u, 18u en 20u.
Zondag ben je welkom vanaf 10u00 en kan je de reeksen van onze leden gaan bekijken om 11u, 14u, 16u en 18u.

Wie onze promotiecode "Viajamos y gozamos" vermeldt, krijgt een drankje van het huis :-).