1000 terrassen in Rome...

"En palmbomen om van te dromen..." zong Willy Sommers in lang vervlogen tijden. Nog langer geleden zongen ze hier in het rijk van de Inka ook over terrassen. Het waren - en zijn - er net iets meer dan duizend.

Het aantal overblijfselen uit Inka- en pré-Inkaperiode dat de verwoestingen door de Spaanse conquistadores heeft overleefd blijft indrukwekkend. Machu Picchu doet bij de meeste mensen wel een belletje rinkelen, maar er is meer, veel meer. Van bescheiden terrassen voor de teelt van o.a. maïs, aardappelen, coca en andere gewassen tot grote opslagplaatsen (qolpa's) voor alle landbouwproducten, van offerplaatsen en rituele bronnen tot paleizen en tempels voor Inkakoningen en allerlei goden. Vanuit het centrum van Cusco (Qoriqancha - zonnetempel of gouden tempel) vertrekken er denkbeeldige lijnen in alle richtingen van het grote Inkarijk. Op deze lijnen (seqes) vind je op verschillende plaatsen heiligdommen en belangrijke plaatsen (huaca's).

Raqchi, een dorp tussen Arequipa en Cusco, waar o.a. meisjes woonden die later geofferd werden en waar zich een van de grootste gekende gebouwen uit het Inkarijk bevond, een tempel voor de god Viracocha, de god die de zon en maan creëerde. Het bovenste deel van de muur is adobe, een mengeling van o.a. klei, gras, mest en soms ook vrouwenhaar. 

Hieronder een kleine impressie van een aantal van dergelijke plekken. Stel ze voor als bloeiende centra van een ingenieus volk en laat je meevoeren naar 500 jaar geleden, vóór de fatale ontmoeting tussen de Spanjaarden onder leiding van Pizarro en de Inkakoning Atahualpa in 1532... Jammer genoeg is er heel weinig overgeleverd over de gebruiken en over de functies van vele sites. De Inka kenden geen schrift, maar een systeem van quipu's, handgeknoopte koordjes met een boodschap. Helaas is niet geweten niet hoe ze te lezen...

Met enkel stenen werktuigen slaagden ze erin om muren te bouwen waarvan de stenen perfect sluiten, zonder gebruik te maken van cement of ander voegsel. Steen voor steen werd gebroken uit rotsen en geschuurd tot die perfect aansloot aan degene ernaast. Soms werden er figuren in de muren verwerkt, zoals hierboven.

Tambomachay, een plaats ten noorden van Cusco. De fontein hierboven heeft twee identieke stromen. Zet je er twee flessen onder, dan zouden ze op hetzelfde moment gevuld zijn.

Qenqo, eveneens nabij Cusco. Vermoedelijk een rituele plaats met een heel belangrijke rol. De grote rots had de vorm van een zittende poema, maar werd door de Spanjaarden verwoest. De poema speelde, zoals andere grote katten, een zeer belangrijke rol. Zij vertegenwoordigen de huidige wereld, Kay Pacha. De condor vertegenwoordigt de toekomstige wereld, Hanan Pacha, en de slang het verleden, Uku Pacha. De symbolen komen heel vaak terug.

Op weg naar de heilige poort nabij Huchuy Qosqo (Klein Cusco). Een verborgen parel, hoog in de bergen, weg van de platgetreden paden. Een pittige klim vanuit Lamay. Gelukkig zijn er palmbomen om van te dromen... En om even te bekomen.

Wie hier foto's van Machu Picchu dacht te vinden, komt bedrogen uit. Onbegrijpelijk voor veel collega-toeristen, taxichauffeurs en gidsen die we ontmoetten, maar zelf genieten we des te meer van de kleine dingen des levens. En er is altijd wel een reden om terug te komen.