zaterdag 3 december 2022

En nu allemaal samen: "we gaan nog niet naar ..."

"... huis, bijlange niet, bijlange niet. We gaan nog niet naar huis, de vlieger gaf niet thuis..."

Onze vlucht op vrijdagavond werd geannuleerd omwille van technische problemen op de voorafgaande vlucht van Parijs naar Lima. We zullen nu zondagavond terugvliegen naar Amsterdam en zijn maandag thuis. 

En ondertussen hebben we nog twee extra dagjes hier en ronden we ons verlof rustig af. 

Het heeft even geduurd voor er duidelijkheid was, maar de kogel is door de kerk, we hebben zondagavond een vlucht. De kerk is wel kapot nu... (Kerkje van Baranco in Lima)

vrijdag 2 december 2022

Los ultimos colores del Perú

Vandaag is onze laatste dag van deze fantastische reis. We zwaaien Perú uit met veel kleuren in onze herinnering!

De vele tinten groen van het regenwoud en het nevelwoud, de gouden hooglanden van de Andes en het sappige groen in de Valle Sagrado, de kleurrijke klederdracht, vogels in alle maten en tinten, de staalblauwe hemel met Inti (de ☀️), bloemenpracht, de kleurige Inkavlag, street art in de wijk Baranco in Lima... 

Perú, hasta pronto! Regressamos una vez! 

Het regenwoud heeft op ons een magische aantrekkingskracht. Entonces William y Carmen, nos vemos!

Geniet nog even mee van de laatste foto's. 

Tot gauw in België, waar we misschien eindelijke onze warme muts, donsjasje en handschoenen kunnen gebruiken. 
Dat hebben we wat fout ingeschat, die hadden we helemaal niet nodig hier in de bergen 😆. 



1000 terrassen in Rome...

"En palmbomen om van te dromen..." zong Willy Sommers in lang vervlogen tijden. Nog langer geleden zongen ze hier in het rijk van de Inka ook over terrassen. Het waren - en zijn - er net iets meer dan duizend.

Het aantal overblijfselen uit Inka- en pré-Inkaperiode dat de verwoestingen door de Spaanse conquistadores heeft overleefd blijft indrukwekkend. Machu Picchu doet bij de meeste mensen wel een belletje rinkelen, maar er is meer, veel meer. Van bescheiden terrassen voor de teelt van o.a. maïs, aardappelen, coca en andere gewassen tot grote opslagplaatsen (qolpa's) voor alle landbouwproducten, van offerplaatsen en rituele bronnen tot paleizen en tempels voor Inkakoningen en allerlei goden. Vanuit het centrum van Cusco (Qoriqancha - zonnetempel of gouden tempel) vertrekken er denkbeeldige lijnen in alle richtingen van het grote Inkarijk. Op deze lijnen (seqes) vind je op verschillende plaatsen heiligdommen en belangrijke plaatsen (huaca's).

Raqchi, een dorp tussen Arequipa en Cusco, waar o.a. meisjes woonden die later geofferd werden en waar zich een van de grootste gekende gebouwen uit het Inkarijk bevond, een tempel voor de god Viracocha, de god die de zon en maan creëerde. Het bovenste deel van de muur is adobe, een mengeling van o.a. klei, gras, mest en soms ook vrouwenhaar. 

Hieronder een kleine impressie van een aantal van dergelijke plekken. Stel ze voor als bloeiende centra van een ingenieus volk en laat je meevoeren naar 500 jaar geleden, vóór de fatale ontmoeting tussen de Spanjaarden onder leiding van Pizarro en de Inkakoning Atahualpa in 1532... Jammer genoeg is er heel weinig overgeleverd over de gebruiken en over de functies van vele sites. De Inka kenden geen schrift, maar een systeem van quipu's, handgeknoopte koordjes met een boodschap. Helaas is niet geweten niet hoe ze te lezen...


Met enkel stenen werktuigen slaagden ze erin om muren te bouwen waarvan de stenen perfect sluiten, zonder gebruik te maken van cement of ander voegsel. Steen voor steen werd gebroken uit rotsen en geschuurd tot die perfect aansloot aan degene ernaast. Soms werden er figuren in de muren verwerkt, zoals hierboven.

Tambomachay, een plaats ten noorden van Cusco. De fontein hierboven heeft twee identieke stromen. Zet je er twee flessen onder, dan zouden ze op hetzelfde moment gevuld zijn.

Qenqo, eveneens nabij Cusco. Vermoedelijk een rituele plaats met een heel belangrijke rol. De grote rots had de vorm van een zittende poema, maar werd door de Spanjaarden verwoest. De poema speelde, zoals andere grote katten, een zeer belangrijke rol. Zij vertegenwoordigen de huidige wereld, Kay Pacha. De condor vertegenwoordigt de toekomstige wereld, Hanan Pacha, en de slang het verleden, Uku Pacha. De symbolen komen heel vaak terug.

Op weg naar de heilige poort nabij Huchuy Qosqo (Klein Cusco). Een verborgen parel, hoog in de bergen, weg van de platgetreden paden. Een pittige klim vanuit Lamay. Gelukkig zijn er palmbomen om van te dromen... En om even te bekomen.

Wie hier foto's van Machu Picchu dacht te vinden, komt bedrogen uit. Onbegrijpelijk voor veel collega-toeristen, taxichauffeurs en gidsen die we ontmoetten, maar zelf genieten we des te meer van de kleine dingen des levens. En er is altijd wel een reden om terug te komen.


donderdag 1 december 2022

Manú National Park

Op tocht gaan in de Amazone, is op zoek gaan naar alles wat daar leeft, groeit en bloeit! En je dan laten verwonderen in het kwadraat! 

William, superspeurneus van Amazon Wildlife Perú (amazonwildlifeperu.com), was onze gids op onze trip van Cusco naar Manú National Park. 
Hij groeide op in het regenwoud. Dus bijna elk piepje, krakje, fluitje kon hij thuisbrengen. Bijna, want het regenwoud is zo divers dat alles herkennen onmogelijk is.

Onze wekker stond vaak vroeg (4u30 à 5u is een normale tijd om op te staan), en ook in het donker gingen we op pad. 
Soms wel spannend, want er zitten wel wat slangen en spinnen waar je best voorzichtig mee bent zoals de bananenspin, bushmaster, Fer de Lance,... 
Die laatste kwamen we 's nachts een paar keer tegen. En de bananenspin zat een keer op ons muskietennet. Toch maar buitengezet.

Het leuke aan reizen naar Manú National Park vanuit Cusco is dat je op 3400m vertrekt, een hoge pas overgaat en dan afdaalt tot op 300m. Via Paramó, gingen we via bosque de Alto montaña en bosque nublado naar de selva Alta en selva Baja. We doorkruisten dus verschillende ecosystemen, zagen het bos komen en veranderen en elke plek heeft eigen specifieke vogels, kikkers, zoogdieren, insecten, ... 

Het was zoveel om op te noemen, maar we zagen coole reuzenotters, toekans, een luiaard, veel kleurrijke vogels zoals trogons, barbets, kolibries,... 
En als kers op de verjaardagstaart waren er drie tapirs :-). 

"Wie stoort mij in mijn nachtelijke jachtpartij?"
wandelende tak
Amazon horned frog, zie je de hoorntjes? Ligt 's nachts te wachten en moet alleen maar zijn grote bek opendoen als er iets langskomt wat hij lust 
wooly monkey of mono chorro, pluizig en aaibaar, maar bekeken we toch maar vanop afstand

vrijdag 25 november 2022

Amazonewoud met een gouden randje

Acht dagen waren we in de jungle, acht dagen echt weg van de wereld! Zalig genieten van  ongelooflijk mooie natuur. 
De geluiden, geuren, kleuren, ... het is moeilijk te beschrijven maar heeft ons echt geraakt en we zijn heel dankbaar dat we dit mochten ervaren. 
Het zijn niet de gevaarlijke beesten, maar wel de verwondering die in de jungle achter elke boom loert! 
We hebben nog even tijd nodig om terug in het gewone leven te stappen. 
Maar geniet al gerust mee van wat fotootjes! 
Er zijn grote bomen en heeeel grote bomen.
Cocha Salvador, afgesneden meander van de Manu rivier. Nu een meer met reuzenotters, kaaimannen en heel veel rust. 
Casa Matsiguenka
Papillot met vis
De laatste dagen is het regenseizoen gestart met een soort waterbom in het hoogland waardoor de Rio Madre de Dios 1,5m steeg en ook de zijbeekjes kolkende stromen werden. Nadien veel modder. 
Een spannende ervaring om op een woeste rivier tussen allerlei langsdrijvende boomstammen (geen kleintjes) te varen. De kracht van de natuur is enorm. 

Onze kok toverde zelfs een taart uit zijn hoed voor mijn verjaardag. Gemaakt op een vuurtje in onze kano. 
Er waren veel kriebelbeestjes, maar het aantal muggenbeten viel nog zeer goed mee :-). 
Benieuwd wat we nog zagen?? Kom dan zeker nog eens een kijkje nemen één van de dagen!