Chaiten onder de modder

Een paar impressies wat een modderstroom kan aanrichten...
Wij zijn behoorlijk onder de indruk!

Pinguins in termale baden...

Jaja, dat hebben wij allemaal gezien! :-)

Maar... hebben jullie eigenlijk wel meegeduimd voor goed weer? Of zaten jullie alleen maar te feesten met tomatenroomsoep met ballekes, kroketten en kalkoen en kerststronk?!?!? :-)
Voor 't eerst deze reis hebben we een beetje pech gehad met het weer... De dolfijnen waren droger achter hun oren en de aalscholvers hadden het veel warmer in hun tochtig nest, dan wij in de boot. Maar 't was heel bijzonder en mooi en we hebben er zeker van genoten! :-)
Bij de pinguins hadden we meer geluk, we zijn wel pas twee dagen later kunnen uitvaren.
Normaal gezien regent het niet in deze tijd van het jaar in puerto deseado. Ook de pinguins hebben er last van. Er lagen heel veel dode kuikens in de kolonie :-s
Het weer was niet zo slecht dat we niet op n camping konden staan: in een verlaten canyon langs de ria. Superrustig. Met concurrentie voor Diesel (zie foto). Waar we alleen niet aan kunnen wennen inArgentinie is de rommel die de Argentijnen overal weggooien... Zelfs op de camping. Da's echt dag en nacht verschil met Chili.

Nu zijn we in chaiten, terug in chili na een memorabele rit met bus, micro (klein busje), remis (soort taxi), lange lift van 100 km en micro.
Chaiten  werd 4 jaar geleden overspoeld door een lahar (modderstroom) als gevolg van een vulkaanuitbarsting. Heel indrukwekkend om dit allemaal te zien: huizen zijn verlaten, er ligt nog heel veel as, het strand is 'gegroeid' richting zee en de plaats waar de uitbarsting was en waar ook pyroclastische flows waren (sorry als ik te geografisch word :-), dit zijn gas en steenpuinwolken die van de vulkaanhelling naar beneden komen en de bomen knakken als rietjes), is stilaan terug aan het herstellen.
Voordeel aan n vulkanisch gebied: termale baden! Die hebben we dan ook effe getest... Zalig warm!

Morgen varen we naar Quellon op Chiloe.
We zijn al verschillbende mensen tegengekomen met allemaal verschillende meningen over dit eiland: magisch, saai en niks te doen, mooi maar enkel te doen met n auto, supervriendelijke mensen waar je zomaar mag aanbellen voor eten of n slaapplaats, echte eilandmentaliteit... Teveel verschillen, dus we gaan het gewoon zelf ontdekken! Het regent er wel veel ... dat belooft :-)

Geniet nog effe mee van de fotos van puerto deseado en chaiten.

Tot volgend jaar!

Nog enkele fotootjes uit het Lake District

We hebben nog enkele foto's uit het lake district (toen vergeten te posten), ondertussen weeral een tijdje geleden.

Geniet gewoon effe mee van puyehue: weelderig bos, veel indrukwekkende watervallen en goed weer :-)

Kerstgroet

Hoi allemaal,
We zijn net aangekomen in puerto deseado. Een stadje aan de atlantische kust en we hebben dus ook een heel stuk argentijnse pampa doorkruist. De pampa is echt eindeloos... Toch op z'n minst dat deel dat we gezien hebben, want we hebben veel geslapen in de bus. Misschien vragen jullie je af of met de bus 100en km afleggen wel te doen is? Wel, de (meeste) bussen in argentinie en chili zijn echt super. We nemen meestal de cama-versie. Hier is de ruimte tussen de stoelen groter. We zorgen dan dat we op tijd boeken en helemaal vooraan zitten. Dan kan je met wat bricoleren (slaapzak of rugzak als extra voetsteun) je benen helemaal plat leggen. De rug kan ook veel verder achteruit dan n bus van bij ons. Dus... Best comfortabel (zie foto) :-). En je krijgt ook eten zoals op n vliegtuig.

Morgen is het kerstavond, dus willen we via deze iedereen al n leuke kersttijd wensen!
Wij gaan morgen op tocht in de ria deseado (een verlaten rivierarm die nu ingenomen is door de zee) en gaan op zoek naar zeeleeuwen, aalscholvers en pinguins! Duimen jullie mee voor goei weer? s Avonds gaan we om 22u asado (bbq) eten in het restootje waar we vanavond ook zijn geweest. Eigenlijk zijn ze morgen gesloten, maar ineens waren we dan toch welkom om 22u. We begrepen het niet zo goed (dan is het spijtig dat ons spaans nog altijd niet zo vlot gaat) maar we zien morgen. Zo is 't elke dag weer een verrassing en genieten!

Groetjes en tot gauw!

Waaw patagonia

Amai... Lang geleden he :-)
En we kunnen het nog altijd niet vatten. We hebben een supertijd beleefd in torres del paine! T was national geographic op de eerste rij! Rhea's, guanacos, vossen, stinkdieren, ... Het is niet in woorden te vatten. Dus we gaan ons er ook niet aan wagen en houden de verhalen en fotos tot we thuis zijn. Dan kunnen jullie meegenieten van ons enthousiasme. En wees maar zeker, de verhalen zullen er zijn :-)
Ondertussen hebben we ook NP los glaciares bezocht. Mooi!!!
De perito moreno is gigantisch, en de geluiden die je daar hoort als het ijs breekt zijn echt sjiek (als onweer).
We hebben getrokken langs twee beruchte toppen: fitz roy en cerro torre. En we hebben ze allebei gezien (goed weer! Jieha!), da's niet evident in deze regio.
Tijdens een trekking naar een meer afgelegen en minder bezochte vallei stonden we zelfs oog in oog met een puma!!! (oog in oog is iets overdreven:-) , er was nog 100 meter tussen :-) )

We vertrekken vandaag naar puerto deseado, om samen met de pinguins in kerstsfeer te komen (stond oorspronkelijk niet op het plan, maar is een tip van onze supergids in torres del paine).

Tot gauw, op mail, skype of blog! (we lezen af en toe onze telenet en yahoo mail)

Navimag

Drie dagen mediteren tussen de fjorden, ... dat was onze trip op navimag, een ferry tussen puerto montt en puerto natales.
Het weer was wisselvallig, soms ook mist. Maar dat maakte ook mee de sfeer! We hebben dikwijls vanvoor op de boeg gestaan, gewoon genietend van het voorbijglijdende landschap met af en toe een gletsjer, of op zoek naar dolfijnen, zeeleeuwen of walvissen. De eerste twee hebben we gezien, de laatste spijtiggenoeg niet. We moesten ook een stuk over de open oceaan. Dat was andere koek (best wel wat deining). Gelukkig was dit ook een groot deel tijdens de nacht en hebben we er voor een stuk door geslapen.
Gisteren zijn we ontscheept in puerto natales en vandaag vertrekken we naar torres del paine (we hebben wel nog n beetje zeebenen vandaag). We zijn al heel onze trip op zoek naar de mytische puma, misschien lukt het nu wel!? (in elk nationaal park vragen we aan de guardaparque: "viven puma aqui!?" en dan antwoorden ze altijd vol enthousiasme: "si, si, he visto ya. pero para ver, es muy dificil"). 

Wordt vervolgd!

Kerstmis komt dichterbij (een beetje vreemd als het s avonds nog tot 10.30 licht is). Hier in chilo noemen ze de kerstman "viejito pascuero". Je vindt dus nu ook pan de pascua (paasbrood) in de winkels hier. Gaan we zeker eens proberen met krrstmis.

Groetjes!

Lakes district

Hola!
We hebben net een kleine drie weken rondgezworven in het merengebied, de streek ten oosten van temuco, osorno en puerto montt.
Zwerven mag je letterlijk nemen, want we deden een aantal meerdaagse trekkings. Het is nog heel rustig qua toeristen nu, dus we hadden dikwijls het hele park, de hele vulkaan, het hele meer voor ons alleen :-) zalig!
Het laatste park, puyehue, was het spectaculairste. Vorig jaar is de vulkaan daar uitgebarsten. Heel het gebied ligt nog vol met as, de rivier heeft nog een grauwe kleur, er liggen ook veel puimstenen. We hebben de vulkaan zelf beklommen (niet tot de top, die zat in de mist) en hebben overnacht in een refugio. Heel basic, met een stoofje dat het spijtiggenoeg niet deed (de rook kwam binnen via scheuren in de pijp - voor niks hout gehakt met een echte houthakkersbijl :-)). S nachts was het berekoud en hebben we getest of wemet twee in een slaapzak pasten. Dat lukte :-) en was beduidend warmer. En s morgens lag er een mooi sneeuwtapijt over de vulkaan! Echt kerstmis :-) Een heel aparte ervaring!
We wilden ook een uitgedroogd meer bezoeken op de grens met argentinie dat helemaal gevuld is met puimsteen van de uitbarsting, maar de chileens douane liet ons spijtiggenoeg niet door (een huurauto mag het land niet uit, maar eigenlijk was het nog chileens grondgebied :-s).

We bezochten ook de nationale parken villarica, huerquehue, vicente perez rosales en conguillio. Een heel bijzondere regio: weelderige bossen vol leven, grote meren en besneeuwde vulkanen... Zalig :-).

Morgen nemen we de boot naar puerto natales, en gaat onze trip verder naar o.a. Torres del Paine.

Hasta luego!

Ps en omdat we hebben geconstateerd dat broeken tijdens een trektocht snel uitlodderen (of worden wij strakker en gespierder?! :-) ) zijn we vanavond parilla gaan eten in het beste parillaresyaurant van puerto montt. De laatste fotos spreken voor zich :-)

Verjaardag

Hoi allemaal, merci voor alle verjaardagswensen via mail, skype, facebook, ... Het zangkoor via skype was geweldig :-). Ik krijg hier elke dag veel cadeautjes , maar op mijn verjaardag was het:
- een zalig ontbijt met dulche de leche (de choco van zuid-amerika) op onze prive-steiger aan ons rustig meer
- twee stinkdieren die voor onze auto de weg overstaken ... Waaw!
- een pakje rigochocs gekregen van hans (de lekkerste koekjes van chili)
- warm! 28 graden, dat voelt niet aan als november ...
- een copieus feestmaal met frietjes en tiramisu!
- een bus die in panne stond tijdens onze rit naar puerto montt, dat was niet zo lollig, maar ja, da's reizen...

Moet dat meer zijn?!
Groetjes, tot gauw voor een update over onze laatste weken in het merengebied (waarvan al drie fotootjes, tijdens de enige regendag die we tot nu toe hadden, voor de rest droog en dikwijls heel warm!)

¿Qué pasa?

Weer ruim een week geleden dat we iets van ons hebben laten horen... Wat is er ondertussen allemaal gebeurd?

- we zijn van san pedro naar calama gereisd met de bus. Vlakbij calama ligt chuquicamata (spreek je uit als tsjoekiekamata, herhaal dit nu 10 x :-) ) en de grootste openluchtmijn van de wereld (zichtbaar vanuit de ruimte blijkbaar - niet zelf gezien :-)). Er wordt daar koper ontgonnen. Heel indrukwekkend om te zien: 1km diep en 3kmx5km lang en breed. De camions die de ertsen naar boven brengen zijn 7m breed en 8 m hoog en doen er een uur over om met de ertsen vanuit de diepte van de mijn naar boven te rijden (terreinwagens hebben speciaal een hoge vlaggestok aan hun auto om niet overreden te worden door die camions). Er hangt wel een niet-ecologisch geurtje (zeg maar geur) aan die mijn... de kwalijke stofwolken waaien blijkbaar tot 200 km ver, tot in san pedro de atacama. We hebben ook een paar kritische vragen gesteld over het afvalwater enzo, maar die werden vakkundig afgewimpeld.

- van calama ging het verder naar pan de azucar, een groot natuurpark aan de kust van chili. En zowaar ... hier hebben we de eerste regen gehad :-) maar gelukkig was het maar een klein beetje miezerregen. In het natuurpark hebben we vooral gewandeld en ook een boottocht gemaakt.Er zitten namelijk Humboldtpinguins, pelikanen, zee-otters, zeeleeuwen, ... echt zalig om die dieren in hun eigen habitat te zien. De pinguins zijn precies oude dametjes met een steekgat! De zeeleeuwen, in het spaans lobos marinos, zijn echte lobbesen. Het park is genoemd naar het gelijknamige eiland, dat lijkt op een suikerbrood door de witte rotsen (pinguin- en andere vogeluitwerpselen) ... ook de eerste guanaco´s werden gespot.

- van pan de azucar ging het naar valle elqui, een zeer vruchtbare vallei met druiven, abrikozen, papayas, ... meer naar het zuiden. Dit was een beetje een tegenvaller. We hadden verwacht hier te kunnen wandelen, maar er waren eigenlijk geen paden, het was er heel heet en de campings waren overvol (onze buur op 2 meter van ons hoofd) en duur... . De vallei op zich was wel heel mooi, maar laat zich waarschijnlijk beter bezoeken voor een dagtocht waarbij je met de bus van het ene naar het andere dorpje hopt. We zijn wel pisco gaan proeven. Straf spul! :-) en we zijn dus wat eerder naar Santiago afgereisd, waar we nu zijn.

- Santiago: een leuke en aangename stad. Het huis van Pablo Neruda hebben we gisteren bezocht. Dat moet een speciale man geweest zijn, behoorlijk excentriek ... In Santiago is er wel veel smog, het ligt in een vallei tussen de Andes en een ander gebergte, de vieze lucht blijft dus hangen!
We verblijven in het ecohostel. Zij steunen een condorproject in de Andes en dat wilden we vandaag bezoeken.Het is zoiets als het Herenthoutse VOC, maar dan voor onze zuidamerikaanse gevleugelde vrienden. Helaas was de eigenaar van het opvangcentrum op reis en bestond de kans dat we voor een gesloten deur zouden staan.we zijn als alternatief  de gezonde vogels gaan spotten in de andes zelf ... Eerst een steile klim naar een kam en dan gewoon wachten tot er zo'n kanjer komt langsgezwoven (of is het langsgezweefd :-)). Heel indrukwekkend!ondertussen ook rustig gebabbeld en gepicnict met de gids. Dat moet weer niet meer zijn :-).

Dadelijk reizen we verder naar het zuiden, naar het Merengebied, met de nachtbus. Misschien ligt daar zelfs nog wat sneeuw :-) In chili heb je gewoon alle klimaten, echt bijzonder!

We steken er nog een paar fotootjes bij, ... Niet de beste,maar we vergeten altijd om ook met onze telefoon wat fotos te trekken. Het zijn fotootjes van santiago en het weelderige hostel in la serena (hostal noemde casa maria, we konden er zelf koken. T was dus niet 'koken met jezus', maar 'koken met maria')
 

In-cre-di-ble!

Wat is de woestijn, de andes, de puna   (hoogvlakte) ongelooflijk mooi!

De afgelopen week hebben we doorgebracht in san pedro de atacama, een stadje/dorpje in een oase aan de rand van de zoutvlakte van atacama (salar de atacama), aan de rand van de atacamawoestijn en aan de voet van de andes en enkele vulkanen. Echt het summum voor een geograaf :-).
We hebben hier gewandeld, gefietst, gezwommen, ge-excursied op de echte toeristische manier, gerelaxed, ... ! Zalig!

Bij toeval zijn we bij een lieve nederlandse dame terecht gekomen in een klein hostalletje. Het ligt iets buiten het centrum, maar is dan ook superrustig en we hebben bijna een privepatio... De siestas (die nog steeds nodig zijn) zijn dus heel relaxed, met zicht op de vulkaan!moet dat meer zijn?:-)

De nederlandse dame woont hier al 18 jaar en heeft ons een paar gouden tips gegeven:
- De wandeltocht van +- 20 km deed ons de woestijn het meest écht ervaren!warm, op zoek naar wat schaduw, vertrouwend op de gps, want hier wil je niet verloren lopen (dank u wel annelies!)... Maar zó zó  mooi!
- op excursie met een franse astronoom: leerrijk en heel fascinerend! We gaan de sterrenhemel zeker nog observeren hier, maar nu weten we het zuiderkruis wel te vinden en weten we waarom de schorpioen en orion nooit samen aan de hemel staan
- uitstap met twee andere koppels (waaronder twee heel toffe nederlanders) naar een ongelooflijk stukje hoogvlakte met lagunes en een zoutvlakte! De kleuren kan je niet beschrijven... Waaw!
- badderen in een lagune na een fietstocht van 25 km dwars door de salar (waarschijnlijk iets meer, want we zijn wel wat verloren gereden :-)) en dan lekker blijven drijven door het hoge zoutgehalte...
- vulkanen bij zonsondergang...

We reizen vandaag door, op naar nieuwe avonturen... Maar deze stop zullen we niet snel vergeten!hopelijk vinden we nog ergens zo'n rustig plekje om te verblijven, want dat was wel heel bijzonder!
Vandaag reizen we via een tussenstop in calama (grote openluchtmijn) door naar de kust van chili. Hopelijk is het daar een beetje koeler!

Ta luego amigos!

Ps je zou ons niet geloven als we zeggen dat we van deze plek geen fotos hebben...we hebben die uiteraard wel maar enkel op onze cameras. We hebben hier wifi, dus kunnen ze niet uploaden. We hebben wel een foto van het kerkje van san Pedro
... Ook de moeite!

Qué vida

¡Hola!

Afgelopen twee weken waren we in Noordwest-Argentinië, in Salta en omgeving. We bezochten twee streken: de Valle Calchaquies ten zuiden van Salta, en de Quebrada Humahuaca ten noorden van de stad.

Van de Valle Calchaquies hebben jullie in het vorige bericht al enkele (telefoon-)foto´s gezien. Een paar prentjes, die een idee moeten geven van een steeds veranderende streek. Onmogelijk. Het spijt ons, maar het lukt ons niet om het vallei-gevoel te vatten op foto of film. De wind, het stof van de ripio, de brandende zon...

Van vrijdag tot gisteren hebben we de Quebrada Humahuaca (kloof van Humahuaca) binnenstebuiten gekeerd. UNESCO werelderfgoed, archeologische overblijfselen, verplichte siësta op een bankje op de Plaza, met pan, queso y tomato... Het leven kan zalig zijn.

Zonnebril op, vakantiemodus aan en gaan... Straks nog even de stad in om de kathedraal en de San Fransiscuskerk te bezoeken. Het MAAM (museum voor archeologie van de hoge Andes) is jammer genoeg dicht op maandag, helaas. In het museum worden drie uitstekend bewaarde mummies tentoongesteld, die in 1999 werden gevonden op de flanken van een vulkaan, op meer dan 6500 m hoogte. Het zijn drie kinderen, die door de Inca´s in de 16de eeuw geofferd werden aan de goden.

We hebben dan ook al beslist om (ooit) nog eens terug te komen (als het minder heet is), en op een andere dag dan maandag :-). Dan doen we een trekking van de nevelwouden (yunga) in het oosten naar de Quebrada en andere magische plaatsen...

¡Hasta luego chicos! Chao.
Morgenvroeg duiken we de bus in naar Chili en de Atacamawoestijn.

Amaaaai...

Amai is ons nieuwe stopwoord geworden . Amai wat een landschappen, Amai wat een diversiteit in grootsheid (die komt van hans :-)), wat een temperaturen (siesta is absoluut nodig), wat een wind (dat belooft voor patagonie als het daar nog meer waait), wat een condors! Geniet gewoon mee van enkele fotos.
Ps we hebben de blog aangepast, als je wil kan je een reactie achterlaten.